Na Simićevom salašu danas je održan komemorativni skup povodom 78 godina od stradanja glavnine pripadnika Velikokikindskog partizanskog odreda. Venac na spomen obeležje položili su Milivoj Linjački i Miodrag Bulajić, članovi Gradskog veća. Komemorativnom skupu prisustvovala je rodbina stradalih partizana, predstavnici političkih stranaka, članovi porodica poginulih u ratovima tokom 90-tih i kikindski izviđači. Istoričar Lazar Demić podsetio je da je na ovom mestu poginula glavnina Velikokikindskog partizanskog odreda i ukazao da slobodu i slom fašizma niko od preostalih članova nije dočekao živ. Drugi su uhapšeni i streljani, dok su pojedini ubijeni u zasedi ili su stradali u nemačkim logorima u Norveškoj. Demić je ispričao šta se dogodilo tog kobnog 4. avgusta 1941. godine:
- Kad je nakon hapšenja dvojice mladića, od kojih je jedan bio kurir, položaj Velikokikindskog partizanskog odreda otkriven, nemačka vojka otpočela je snažan napad. Partizani su bili iznenađeni, ali i odlučni da se ne predaju. Tokom dvočasnovne borbe, odred je pružao snažan otpor nadmoćnijem neprijatelju. Od neprijateljskih hitaca poginuli su komadant Uglješa Terzin, politički komesar Rada Trnić i još devetorica partizana- kazao je on i nastavio:
- U borbama su stradala tri nemačka vojnika i podoficir, a većina njih je ranjena. U znak odmazde, nemački okupatori streljali su Lazara Simića, sina vlasnika Simićevog salaša, ali još nekoliko ljudi i radnika koji su se tu zatekli. Zversko divljanje nastavili su u Kuriji, policiji i kasarni. Pretučeno je više desetina rodoljuba. Privremeno razbijanje odreda nije ugasilo plamen ustanka- naglasio je Demić.
